Co to maszyna dziewiarska i jak działa?

Do produkcji odzieży używa się wielu wysokiej klasy maszyn. Czym są maszyny dziewiarskie? Do czego właściwie służą? Jakie rozróżnia się ich główne rodzaje? Dowiesz się tego z naszego artykułu. Falowarki, osnowarki czy szydełkarki – czym są? Z czego są zbudowane? W jaki sposób działają? Poznaj klasy tych urządzeń i sprawdź, jakie jest ich zastosowanie!

Czym są maszyny dziewiarskie i jakie wyróżnia się ich rodzaje?

Domowa maszyna dziewiarska służy do produkcji dzianin. Wyposażona jest w igły dziewiarskie, dzięki którym z jednej lub większej liczby nitek tworzy się oczka. Zależnie od metody dziania wyodrębnia się:

• falowarki – służą do produkcji dzianiny rządkowej. Polega to na kształtowaniu pętli na trzonach igieł w dany splot dziewiarski. Tworzy się z nich sukienki, bluzki czy swetry. Kiedyś tworzyło się z nich również pończochy. Cechują się skomplikowaną budową i wydajnością. Ich zaletą jest opcja produkcji części o zaprojektowanym kształcie. W ten sposób unika się zabiegu krojenia dzianiny. Zmniejsza się przy tym zużycie surowca,
• osnowarki – umożliwiają wytwarzanie dzianin kolumienkowych. Mogą być płaskie, a wtedy przetwarzać w dzianinę nitki, które odwija się z osnowowych wałów. Pozwalają na produkcję dzianin ubraniowych, bieliźnianych czy dekoracyjnych, tapicerskich, wykładzin podłogowych, sieci, worków, geotekstyliów czy medtekstyliów. Również wykonuje się z nich sztuczne futra czy specjalne wyroby. Do programowania ich pracy używa się zintegrowanych z osnowarkami komputerów,
• szydełkarki –  ich działanie bazuje na metodzie szydełkowania rządkowego. Oznacza to dzianie nitek poprzecznych przy narastaniu oczek wzdłuż rządka. Na urządzeniach wykonuje się części wyrobów o zaplanowanym kształcie lub w formie pasa dzianiny. Możliwe są także okrągłe postaci na przykład rękawa, z którego wykrawa się części potem zszywane. Zaliczają się do nich maszyny skarpetkowe i pończosznice.

Jakie są klasy maszyn dziewiarskich?

Klasa maszyny dziewiarskiej zależy od zakresu grubości nici. W przypadku, gdy pozwala wykonać cienką przędzę, jest to wysokiej klasy maszyna do produkcji odzieży. Z kolei, jeśli tworzy na drutach grubą nicią, wówczas jest niskiej klasy. Warto wiedzieć, że zestaw urządzeń składa się z różnej liczby igieł. Zwykle jest ich od 100 do 250 sztuk. W zależności od producenta i liczby igieł różna jest między nimi odległość. W przypadku, gdy używa się przędzy według 3-stopniowej i zależności grubości od długości gwintu 100 gramów, wtedy długość gwintu dobrze, aby wynosiła 100-200 metrów. Wówczas przędza jest odpowiednio gęsta. Stworzyć z niej można sportowe czapki czy swetry albo skarpetki.

Główna zasada działania maszyny dziewiarskiej i jej budowa

Maszyna jednokierunkowego ruchu i ruchu posuwisto-zwrotnego oraz szybkiego jest wymagana przy procesie zaspokojenia różnych części skarpetek igiełkowych. Następnie tkacka sekcja przemienia ruch automatycznego sterowania. Istnieje także inna struktura, gdzie maszynę do pończoszniczek dzieli się na działy:

• elementy przenoszące – koło napędowe wolno i szybko napędzane oraz przełącznik kół,
• element kontrolny – tarcza łańcuchowa, płyta dociskowa czy płyta podparcia, jak również mała płytka podparcia czy sprzęgło,
• elementy dziewiarskie – bębenek igieł, uchwyt igły, pleciony trójkąt, nożyczki,
• do części przędzy, która się ciągnie – sprzęt do naciągania przędzy, nośna rama, przewóz przędzy,
• element kolorystyczny – płytka igłowa, wałek igłowy, blacha czy przewodnik przędzy żakardowej.

Oprócz tego wyodrębnia się śruby regulujące gęstość całkowitą czy szafę, która reguluje gęstość.